Geachte leden van het College van B&W, geachte leden van de Commissie

Mijn naam is Tiddo Bresters, ik ben een van de vele vrijwilligers van de FEHAC, de organisatie die al 40 jaar opkomt voor behoud en bescherming van het rollende mobiele erfgoed, niet alleen auto’s, maar onder andere ook bromfietsen, bussen en bedrijfsvoertuigen inclusief bestelauto’s.

Onze schriftelijke inspraakreactie was zeer uitgebreid, de beantwoording buitengewoon summier, daarom hebben we u enkele dagen geleden nog een brief gestuurd, met daarin vermeld vele van de punten die in de reactie op de inspraak niet of onvoldoende uit de verf zijn gekomen. 

Wat u ook besluit, het zal aan de criteria van behoorlijk bestuur moeten voldoen. Door de belangen van de oldtimersliefhebbers te negeren kan het voorliggende plan die toets naar onze mening onmogelijk doorstaan. Zoals uit de reacties blijkt, het gaat alleen al wat betreft de bromfietsen om honderden mensen in Amsterdam en omgeving, eigenaren van voertuigen als de Solex, de Puch, de Batavus, de Sparta, die het Amsterdamse straatbeeld tientallen jaren beheersten.

De zeldzame keren dat deze voertuigen nu de weg opkomen is het een feest van herkenning voor iedereen van boven de 40 die er mee is opgegroeid. Hetzelfde geldt voor de stads- en streekbussen, zoals die onder andere door de vrijwilligers van de Stichting BRAM in stand worden gehouden, zonder wat voor subsidies dan ook. Het gaat hier niet om transportmiddelen, maar om tijdmachines. Pas door ze in werking te zien spreken ze tot ieders verbeelding, en ze laten ook aan jongere generaties, en de vele Amsterdammers die van elders komen, een stukje Nederland van vroeger zien.

Met deze groep rekening houden is een kwestie van respect. U kunt hier niet aan voorbijgaan. Het gaat om meer dan eigendomsrechten, het gaat ook om het recht van vereniging, want de meeste liefhebbers zijn lid van een vereniging met als doelstelling om er alles aan te doen deze voertuigen in rijdende staat te bewaren.

Onder één noemer gebracht gaat het om erfgoed. Met de Erfgoedwet die over enkele weken in werking treedt is er eindelijk erkenning gekomen voor het belang van behoud en bescherming van mobiel erfgoed. Nee, absolute bescherming biedt de wet niet, maar wanneer oldtimers moeten verdwijnen omdat ze over één kam worden geschoren met gewone vervoermiddelen als scooters en toeristenbussen dan komen we op het vlak van “evident onredelijke uitwerking” voor mobiel erfgoed, en dat staat de Erfgoedwet niet toe.

Bovendien: we hebben grote vraagtekens bij maatregelen die alle vervoermiddelen van bepaalde categorieën, uit binnen- en buitenland, niet alleen die van Amsterdammers, willen weren, zonder dat daarvoor een grondslag in nationale en internationale wetgeving is. Immers, uitdrukkelijk wordt gezegd, dat deze milieuzone niet dient om uitvoering te geven aan de Europese luchtkwaliteitsrichtlijnen. De bedoeling is om de Amsterdamse lucht gezonder te maken, een prima streven, maar dan moet er wel een gedegen basis voor zijn. In ieder geval wat betreft de bromfietsen is die er niet. Wat moet je anders concluderen, wanneer je ziet dat er drie weken na het sluiten van de inspraakperiode een gewijzigde versie van het TNO rapport over de brommers en scooters is verschenen, na discussie over de “robuustheid van de gebruikte emissiefactoren”.

Zou hierover de mening worden gevraagd van Prof. Prlwytzkofsky, de wetenschapper uit de Bommel strips, dan zou het antwoord ongetwijfeld zijn geweest: "Dit is alles ja gans onwetenschappelijk" Maar dit is niet Rommeldam maar Amsterdam, waar je een goed onderbouwd beleid zou mogen verwachten. Echter, over de emissie-bijdrage van oldtimers is in geen van de TNO rapporten iets te vinden. Maar omdat het om uitzonderlijk weinig kilometers gaat en dus om een miniem aandeel van alle Amsterdamse voertuigkilometers, en - wat betreft de oldtimerbrommers - om voertuigen die lichter en zuiniger zijn dan de scooters van een jaar of 10 oud, durven we de voorspelling aan dat het effect van het weren van oldtimers verwaarloosbaar is. Zeker wanneer je de oldtimeremissies afzet tegen de emissies van alle bronnen.

Kortom: wanneer u doorgaat op de ingeslagen weg, is onze oproep: “verzin een list” voor de oldtimers, want een maatregelenpakket dat geen rekening houdt met oldtimers is onaanvaardbaar, en zou Werelderfgoedstad Amsterdam bovendien op de kaart zetten als enige stad van betekenis in Europa waar oldtimerbezit en -gebruik de facto verboden worden. We kunnen ons niet voorstellen dat u op die manier in het nieuws wilt komen.

Dank voor uw aandacht!

9 juni 2016